سنسور و ماهواره همزمان در کشاورزی هوشمند

فناوری پیشرفته در زمینه کشاورزی هوشمند به طور مداوم در حال پیشرفت است، اما برخی از امیدوار کننده ترین پیشرفت ها عبارتند از:

 

اینترنت اشیا (IoT): حسگرهای اینترنت اشیا تعبیه شده در خاک، محصولات کشاورزی و ماشین آلات کشاورزی می توانند داده های زمان واقعی را در مورد دما، رطوبت، رطوبت خاک، سطوح مواد مغذی و سلامت گیاه جمع آوری کنند. از این داده ها می توان برای بهینه سازی آبیاری، کوددهی و کنترل آفات استفاده کرد که منجر به افزایش عملکرد و کاهش اثرات زیست محیطی می شود.

 

هوش مصنوعی (AI): الگوریتم‌های هوش مصنوعی می‌توانند مقادیر وسیعی از داده‌های کشاورزی را برای شناسایی الگوها و روندهایی که تشخیص دستی آنها دشوار یا غیرممکن است، تجزیه و تحلیل کند. این می تواند به کشاورزان کمک کند تا تصمیمات آگاهانه ای در مورد انتخاب محصول، برنامه های کاشت، و تخصیص منابع بگیرند که منجر به بهبود بهره وری و سودآوری می شود.

 

رباتیک: ربات‌های خودران می‌توانند بسیاری از کارهای پرمشغله کشاورزی مانند وجین، برداشت و دسته‌بندی محصولات را به طور خودکار انجام دهند. این می تواند هزینه های نیروی کار را کاهش دهد، کارایی را افزایش دهد و کارگران انسانی را آزاد کند تا روی وظایف استراتژیک تر تمرکز کنند.

 

کشاورزی عمودی: سیستم‌های کشاورزی عمودی لایه‌هایی از محصولات را در گلخانه‌های تحت کنترل آب و هوا جمع می‌کنند و امکان کشت در تمام طول سال را در مناطق شهری یا حتی آب و هوای نامناسب فراهم می‌کنند. این می تواند وابستگی به حمل و نقل را کاهش دهد و دسترسی به محصولات تازه را گسترش دهد.

 

کشاورزی دقیق: کشاورزی دقیق، اینترنت اشیا، هوش مصنوعی و روباتیک را برای ارائه درمان‌های مناسب به مناطق خاصی از یک حوزه، به جای اعمال ورودی‌ها به طور یکسان در کل منطقه، ترکیب می‌کند. این می تواند در مصرف آب، کودها و آفت کش ها صرفه جویی کند و در عین حال عملکرد را به حداکثر برساند.

در اینجا چند نمونه خاص از فناوری های پیشرفته کشاورزی هوشمند در عمل آورده شده است:

 

پهپادها: پهپادهای مجهز به دوربین و حسگر می‌توانند مزارع را از نظر آفات، بیماری‌ها و کمبود مواد مغذی بررسی کنند و به کشاورزان بینشی در زمان واقعی برای انجام اقدامات اصلاحی ارائه دهند.

 

مدل‌سازی پیش‌بینی‌کننده: الگوریتم‌های هوش مصنوعی می‌توانند داده‌های تاریخی و پیش‌بینی‌های آب‌وهوا را برای پیش‌بینی عملکرد محصول و مشکلات احتمالی تجزیه و تحلیل کنند و به کشاورزان این امکان را می‌دهند تا عملیات خود را به طور مؤثرتری برنامه‌ریزی کنند.

 

نانوسیالات: نانوذرات می‌توانند کودها و آفت‌کش‌ها را مستقیماً به ریشه‌های گیاه برسانند و باعث کاهش ضایعات و بهبود جذب مواد مغذی شوند.

 

آفت کش های زیستی: آفت کش های زیستی مواد طبیعی هستند که آفات را بدون آسیب رساندن به محیط زیست کنترل می کنند.

 

اصلاح محصولات زراعی: برنامه‌های اصلاحی مبتنی بر هوش مصنوعی در حال توسعه انواع جدیدی از محصولات هستند که در برابر آفات، بیماری‌ها و تغییرات آب و هوایی مقاوم‌تر هستند.

 

کشاورزی هوشمند روش تولید مواد غذایی را تغییر می دهد و آن را پایدارتر، کارآمدتر و مولدتر می کند. با ادامه پیشرفت فناوری، می‌توان انتظار داشت که راه‌حل‌های نوآورانه‌تری ظاهر شوند که به ما کمک می‌کنند تا جمعیت رو به رشد جهانی را تغذیه کنیم و در عین حال سیاره را برای نسل‌های آینده حفظ کنیم.