در امر تکثیر و پروش آبزی و مدیریت هوشمند مزرعه آبزی پروری ، در یک مزرعه همواره باید سه فاکتور را مد نظر داشت : 

آبزی پرورشی            

 شرایط محیطی و آب   

 کارکنان مزرعه         

1. آبزی پرورشی:

مهم ترین هدف در آبزی پروری هوشمند (مدیریت هوشمند آبزی پروری)، رشد مناسب مجموع گونه های آبزی در یک استخرپرورشی می ­باشد، به عبارت دیگر، به این معنا می­ باشد که بیوماس (biomass) یا زیست توده آبزیان موجود در یک استخر، باید افزایش یابد. محاسبه بیوماس ماهی:

(بیوماس = تعداد آبزیان * وزن متوسط آنها)

بیوماس ماهی از ضرب تعداد آبزیان در وزن میانگین آنها بدست می­ آید.

برای رسیدن به این هدف، باید تمام فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب باید به نحوی تنظیم شوند که ماهی (یا آبزی) بتواند زیست بهینه داشته باشد، همچنین تغذیه ماهی پرورشی باید به گونه ای صورت گیرد که آنها بتوانند میزان پروتئین لازم برای رشد را بدست آورده و به رشد بهینه (مدیریت هوشمند مزرعه آبزی پروری)برسد. بنابراین در آبزی پروری، مدیریت همواره باید به گونه ای باشد که در نهایت، باعث رشد بهتر تعداد زیادی از آبزیان پرورشی باشد (یعنی درصد تلفات آبزیان کم، و رشد آنها زیاد باشد).


یکی از مسائل مهم در مدیریت هوشمند مزرعه آبزی پروری که باید همواره پایش شده و مورد توجه قرار گیرد، سلامت آبزی می ­باشد. بحث بیماری های آبزیان بسیار گسترده است ولی به طور کلی می­ توان علل بیماری های آبزیان را از بین بخش های زیر جستجو کرد:

1. 1. عوامل بیماری زا یا پاتوژن در مدیریت هوشمند مزرعه آبزی پروری

پاتوژن های گونانی می­ توانند باعث بروز بیماری شوند. از جمله این موارد می­توان به انواع ویروس ها، باکتری ها، پروتوزآ (آغازیان) و قارچ ها اشاره کرد. برخی از عوامل بیماری زا نیز انگل هستند، میزبان خود را نمی ­کشند ولی جلوی رشد بهینه آبزیان که هدف اصلی پرورش دهنده ماهی در مدیریت هوشمند مزرعه آبزی پروری می­ باشد را می ­گیرد. همچنین در سالهای اخیر یک بیماری ویروسی به نام لکه سفید، باعث مرگ و میر گسترده در بین میگو ها شده است و پرورش میگو و توسعه پایدار آبزی پروری  و مدیریت هوشمند مزرعه آبزی پروری کشور را با مشکلات جدی مواجه کرد. برای اکثر بیماری های جدی ماهی و میگو، درمان خاصی انجام نمی ­گیرد، زیرا ورود بسیاری از آنتی بیوتیک ها، ضد قارچ ها و سم ها یا داروهای مختلف به آب، می­ تواند برای سلامت انسان مصرف کننده آن ماهی مضر باشد. بنابراین بهترین راه برای حفظ سلامت آبزیان، پیشگیری از ورود عوامل بیماری زا به سیستم پرورش ماهی یا استخر پرورش میگو می ­باشد، همچنین اگر بیماری در تعداد انگشت شماری از آبزیان رخ داده باشد، می ­توان از روی شکل یا رفتار ماهی متوجه این موضوع شد و بلافاصله نسبت به معدوم سازی، یا در موارد اندکی درمان آن، اقدام کرد.

توسعه پایدار آبزی پروری

1. 2. عوامل محیطی و آلاینده ها

همانطور که قبلا گفته شد، یک پرورش دهنده ماهی باید عوامل محیطی آبزی را همواره مورد پایش قرار داده و کنترل کند مدیریت هوشمند مزرعه آبزی پروری()تا از سلامت آبزی اطمینان حاصل گردد. یکی از مهم ترین عواملی که وجود آنها در محیط زیست آبزی باعث بروز بیماری در آنها و در اکثر مواقع مرگ آنها می­شود، آلاینده ها می­ باشند. خطر وجود آلاینده ها در منابع آبی، به خصوص آب شور و لب شور دریا و سواحل دریایی همواره وجود دارد. این نوع از آلاینده ها شامل انواع مواد شوینده، پساب صنایع مختلف، حشره کش ها، مواد نفتی (به خصوص در سواحل جنوبی کشور) و… می ­باشد. همچنین عدم مدیریت صحیح تراکم سیستم های پرورشی (مدیریت هوشمند مزرعه آبزی پروری)می­ تواند باعث بالارفتن میزان آلاینده های زیستی که شناخته شده ترین آنها آمونیاک است، بشود. همچنین عدم تعادل بین شاخص های مختلف فیزیکوشیمیایی و بیولوژیکی آب که برای زیست آبزیان ضروری هستند، می ­تواند باعث بروز بیماری در بین آبزیان شود. مثلا اگر کربن.دی.اکسید آب بیش از حد مجاز شود، باعث کاهش PH آب و ورود اسیدکربنیک به آب می ­شود، در نتیجه شاخص دیگری آب یعنی اسیدیته و PH نیز برهم می ­خورد، و ممکن است بسیاری از آنزیم های بدن ماهی در این اسیدیته به درستی کار نکنند، همچنین میزان اکسیژن محلول در آب با ورود مقدار زیادی کربن.دی.اکسید کاهش خواهد یافت که این امر موجب خفگی آبزی خواهد شد.در این بین، نکته مهمی که یک پرورش دهنده ماهی باید به آن توجه کند این است که بسیاری از بیماری های آبزیان، اصطلاحا بیماری های فرصت طلب یا facultative می ­باشند که در مقابل آنها عوامل بیماری زای اجباری یا obligate قرار دارند. پاتوژن های اجباری در هر جا و هر شرایطی که حضور داشته باشند، حتما باعث بروز بیماری خواهند شد، این درحالی است که پاتوژن های فرصت طلب ممکن است در یک محیط حضور داشته باشند، ولی تا زمانی که شرایط مناسب برای فعالیت آنها فراهم نشود، بیماری زایی نکنند و خطر آفرین نباشند. گزارشها نشان داده اند که بروز بیماری های ناشی از عوامل بیماری زای فرصت طلب، به دفعات بیشتری تکرار می­ شود  و پاتوژن های اجباری، کمیاب تر می­ باشند. با توجه به این موضوع و با علم به اینکه پیشگیری بهتر از درمان است، پایش مداوم و دقیق آب محیط زیست پرورش آبزی باید به طور مداوم پایش شود، ورود گونه های ناخواسته و انگل از منبع آبی به درون استخر یا قفس پرورش ماهی کنترل شود.

در آخر و با رعایت تمام موارد ذکر شده در بالا، باید ماهی موجود در استخرهای پرورش ماهی و یا میگوهای موجود در استخر های پرورش میگو، به صورت مداوم تحت نظر باشند و شکل و رفتار آنها به طور دقیق کنترل شود، رشد آنها در روزهای معینی کنترل شده و روند تغییر وزن آنها به طور مداوم اندازه گیری شود. بسته به میزان تراکم آبزیان، نوع گونه پرورشی و حساسیت آن گونه به انواع بیماری ها، موقعیت جغرافیایی مزرعه، نوع سیستم پرورشی ماهی و…، دوربینهای هوشمند که با استفاده از هوش مصنوعی کار می­ کنند، که در درون و خارج از آب قابل راه اندازی می ­باشند، می­ تواند نقص های موجود در روند کار را کاملا برطرف کرده و با پایش مداوم رفتار آبزیان و شکل آنها، بیماری احتمالی را تشخیص داده، میزان تغذیه ماهیان پرورشی را بسنجد، رشد تک تک آبزیان را به طور کامل در نظر داشته باشد و بسیاری از کارهای دیگر را انجام دهد که بسیار برای آبزی پروری حیاتی می ­باشد ولی انجام آنها از عهده انسان خارج است.

2. شرایط محیطی و آب:

عمده ترین تفاوتی که بین ما و آبزیان وجود دارد، محیط زندگی ماست. آب دارای فاکتورهای کیفی می ­باشد که در هوا این فاکتورها وجود ندارند (مثل اسیدیته و PH) و همین امر باعث می­ شود تا پرورش آبزیان نسبت به دام های گوشتی و طیور، بسیار مشکل تر باشد و نیاز به بررسی دقیق و تخصصی وجود داشته باشد. از طرفی، ماهی ها و اکثر آبزیان موجودات خون سردی هستند، به این معنا که دمای بدن آنها با دمای آب محیط زندگی آنها تطابق دارد و تابعی از آن است، بنابراین برهم خوردن شرایط محیطی، باعث برهم خوردن سریع شرایط بدنی آبزی شده و مرگ آن را در پی خواهد داشت، در حالی که برای پستانداران و پرندگان، این امر صادق نمی­ باشد. پس کنترل شرایط محیطی یک بخش مهم در مدیریت مزرعه پرورش ماهی( آبزی پروری هوشمند ) می ­باشد. با توجه به اهمیت محیط آبی، هرگونه خطا در اندازه گیری ممکن است صدمات و خسارات سنگینی در پی داشته باشد. تجربه ثابت کرده است که هوش مصنوعی در زمینه انجام محاسبات و اندازه گیری های مختلف، همواره دقیق تر از انسان عمل می­کند، بنابراین استفاده از آن می­تواند بسیاری از مشکلات پیش روی پرورش دهندگان ماهی و میگو را برطرف سازد.

3. کارکنان مزرعه

یک مزرعه پرورش ماهی، باید شامل بخش های مدیریت، حسابداری، آزمایشگاه، ترابری، فنی، نگهبانی و تعمیرات باشد و همچنین یک مزرعه آبزی پروری به کارگر مزرعه نیازمند است تا کارهای غذادهی، بهداشت و تمیزی استخر و جمع آوری تلفات را انجام دهد و همینطور هر مزرعه باید دارای حداقل یک کارشناس مزرعه باشد تا فاکتورهای کیفی آب و آبزیان را مورد بررسی قرار دهد و با ارائه راهکارهای هوشمندانه، به مدیریت مزرعه (مدیریت هوشمند مزرعه آبزی پروری) کمک کند. در صورت بروز بیماری باید از دامپزشک فعال در زمینه آبزیان کمک گرفت. مدیریت صحیح کارکنان مزرعه، برعهده مدیر استخرهای پرورش ماهی می ­باشد و در صورتی که مدیر نتواند تمام کارکنان را هماهنگ با هم پیش ببرد، و در صورت وجود ضعف در کار حتی یک نفر از کارکنان، مشکلات متنوعی ممکن است به وجود آید. مثلا اگر یک کارگر آهک پاشی را به درستی انجام ندهد یا در تغذیه ماهی پرورشی خللی ایجاد کنند، یا اگر کارشناس مزرعه یک بی دقتی کوچک در اندازه گیری میزان دما یا PH آب انجام دهد، ممکن است باعث تلفات گسترده در سطح استخرهای پرورش ماهی شوند، بنابراین بسیاری از مدیران ترجیح می ­دهند از نیروی انسانی کمتری برای پرورش استفاده کنند و در بسیاری از موارد به غذاده های مکانیزه و روش های دیگر برای مدیریت هوشمند مزرعه آبزی پروری روی آورده اند. از طرفی ممکن است هر کدام از کارکنان دچار خطای عمدی شوند و به نفع خود کار کنند. بلاک چین با کمک اینترنت اشیاء جلوی این گونه خطاهای عمدی و سهوی را می­گیرد و می­تواند محصول شما را مطمن سازد.

کارشناسان فروش ما

در اسرع وقت با شما تماس می گیرند و راهنمایی های لازم جهت خرید، ادامه سفارش و پرداخت را در اختیار شما قرار می دهند .

ثبت سفارش