2 _ تمرکز بر روی سطوح فراتر از مزرعه: اکثر مقررات و طرح های صدور گواهینامه آبزی پروری برای مزارع آبزی پروری در سطح مزرعه فردی متمرکز هستند. اما شرایطی را در نظر بگیرید که در یک منطقه مناسب برای آبزی پروری، تعداد زیادی از آبزی پروران هستند که همگی تنها به فکر منفعت مزرعه پرورشی شخصی خودشان می­ باشند. در این شرایط مزارع آبزی پروری تاثیرات منفی فزاینده ای بر روی محیط زیست خواهند داشت (مانند آلودگی آب و بیماری های آبزیان). برنامه ریزی جمعی و منطقه بندی می­تواند تضمین کند که عملیات آبزی پروری در حد تحمل اکوسیستم منطقه اطراف باقی می­ماند و همچنین می تواند درگیری هایی که ممکن است بین پرورش دهنده های مختلف بر سر استفاده از منابع آبی پیش می ­آید را حل کند.

3 _ اختصاص گرفتن تسهیلات ویژه برای آبزی پروری هوشمند و توسعه پایدار: این کار برای ایجاد انگیزه در پرورش دهنده ( مزارع آبزی پروری ) برای پیروی از قوانین آبزی پروری پایدار موثر است. مثلا به کسانی که در زمینه پرورش میگوی پایدار عمل می­ کنند، امکان دسترسی به آموزش رایگان نکات پرورشی، تامین آب، و تصفیه فاضلاب، داده شود. هم چنین وام های کم بهره و برخی معافیت های مالیاتی برای مزارع کوچک نیز می­ توانند مشوق خوبی برای مزرعه داران باشند.

4 _ استفاده از فناوری اطلاعات:با توجه به رشد افزون فن آوری اطلاعات و اینترنت اشیاء، استفاده از این امر در زمینه پرورش آبزیان می­ تواند بسیار مفید باشد. در حقیقت هوشمند سازی مزارع پرورشی می­ توانند بر آبزی پروری و توسعه پایدار و پایش مداوم آبزیان تاثیرات مثبت فراوانی داشته باشد. به طور مثال، پیشرفت در زمینه فن آوری های ماهواره ای و نقشه برداری، شبیه سازی های زیست محیطی (در آبزی پروری، تمام تلاش بر این است که محیط زندگی طبیعی آبزیان برای آنها شبیه سازی شود)، داده باز یا open data (اشتراک داده های تحقیقی)، اتصالات (به این معنا که سیستم های نظارت و برنامه ریزی در سطح جهانی که آبزی پروری و توسعه پایدار را تشویق می کنند، امکان پذیر باشد). پلتفرمی که بتواند همه مقاصد مورد نظر برای آبزی پروری را به صورت ادغام شده داشته باشد، می­ تواند به دولت ها کمک کند تا برنامه ریزی و نظارت جمعی را بهبود بخشد.همچنین آبزی پروری هوشمند، مزایای فراوانی را برای پرورش دهنده در پی دارد، برای مثال می تواند بسیاری از هزینه ها را برای او به حداقل برساند، از جمله اینکه به نیروی انسانی کمتری نیاز است، هوش مصنوعی در حقیقت قادر است با پایش مداوم آبزیان و بررسی رفتار آنها و همچنین بررسی شاخص های فیزیکو شیمیایی آب، به پروش دهنده در تشخیص زود به هنگام بیماری ها یا پیشگیری از بسیاری از بیماری ها کمک کند. همچنین یکی از داغ ترین و تازه ترین مسائل مطرح شده در شیلات، علاوه بر اینترنت اشیاء بحث بلاکچین می­باشد. در یک توضیح خلاصه، می­ توان گفت با استفاده از اینترنت اشیاء، هوشمند سازی مزرعه امکان پذیر می­شود. اینترنت اشیاء اطلاعاتی را جمع آوری می­ کند که در بلاکچین ذخیره می­ شوند. بلاکچین در حقیقت می­ تواند به ردیابی کمک کند و از بسیاری از تقلب هایی که در زمینه آبزی پروری می­شود، جلوگیری کند. بلاکچین یک رابطه را بین پرورش دهندگان ماهی، عمده فروشان، خرده فروشان، و مشتریان برقرار می­ سازد که باعث جلب اطمینان هر کدام از بخش ها می ­شود.