کتاب کشاورزی هوشمند 3
برای مطالعه بخش اول و دوم مقاله کتاب کشاورزی هوشمند، می توانید با کلیک کردن روی این لینک اقدام نمایید :
کتاب کشاورزی هوشمند 1 / کتاب کشاورزی هوشمند 2
1-6 مدیریت موضعی در تولید محصولات کشاورزی (SSCM) در کتاب کشاورزی هوشمند:
تعاریف مختلفی از SSCM وجود دارد. اولین تعریف این سامانه را شورای تحقیقات ملی در سال 1376 بیان کرد:
SSCM به یک سامانه مدیریت کشاورزی در حال توسعه اشاره دارد که شیوه های مدیریت متغیر را در یک مزرعه با توجه به شرایط مکان یا خاک همان منطقه، توصیه می کند. (شورای تحقیقات ملی، 1376)
تفسیر دوم به شرح زیر است:
مدیریت موضعی در تولید محصولات زراعی (SSCM) سامانه کشاورزی دقیق در یک مزرعه است.
تعریف زیر معنای دیگری SSCM را عنوان می کند:
SSCM شکلی از کشاورزی دقیق است که به موجب آن تصمیمگیریها در مورد کاربرد منابع و شیوههای زراعی برای تطابق بهتر با نیازهای خاک و محصول بهبود می یابند زیرا این نیازها در هر مزرعه متفاوت هستند.
برخی از کارشناسان معتقد بودند که SSCM یک فناوری واحد نیست، بلکه ادغام فناوری هایی است که عملیات های بعدی را امکان پذیر می سازند:
. جمع آوری داده ها در مقیاس و زمان مناسب
. تفسیر و تجزیه و تحلیل داده ها برای پشتیبانی از طیف وسیعی از تصمیمات مدیریتی
. اجرای پاسخ های مدیریتی در زمان درست بر روی یک معیار قابل قبول
آخرین تعریف در این مورد عمدتا بر دیدگاه مدیریت متمرکز است.
SSCM به عنوان یک استراتژی مدیریت در حال تحول شناخته می شود که هدف آن دستیابی به نتایج عادلانه از طریق تصمیم گیری کارآمد بر اساس استفاده از منابع است. در SSCM اهمیت کمتری به فناوری اطلاعات در مزرعه داده شده است (اگرچه بسیاری از فناوری های جدید به بهبود تصمیم گیری کمک می کنند).
در SSCM فرض بر این است که تصمیمگیری بهتر، طیف وسیعی از منافع از جمله اقتصادی، زیستمحیطی و اجتماعی را به همراه خواهد داشت که ممکن است در زمان حال شناخته شده یا قابل اندازهگیری نباشد. تصمیمات می توانند در رابطه با تغییرات یک زمین در یک زمان خاص در فصل مورد نظر یا تغییرات در طی یک فصل یا چند فصل باشد.
برای یادگیری بیشتر این مفهوم SSCM را می توان به عنوان کاربرد فناوری اطلاعات همراه با تجربه تولید به منظور حصول به موارد زیر در نظر گرفت:
. کارایی بهینه
. . کیفیت بهینه
. به حداقل رسیدن اثرات زیست محیطی
. حداقل سازی ریسک تولید
موارد ذکر شده در بالا همه در سطح یک منطقه / مزرعه / پهنه خاص کشاورزی هستند.
کتاب کشاورزی هوشمند 3 :
این یک تعریف، در کشاورزی جدید نیست، زیرا مقالاتی در مورد این موضوع از اوایل قرن 18 وجود دارد. در این مورد آنچه جدید است، مقیاسی است که ما را قادر به اجرای این اهداف می سازد. قبل از انقلاب صنعتی، کشاورزی به طور کلی در مزارع کوچک انجام می شد و کشاورزان بدون اینکه واقعا کمیت متغیر را تعیین کنند اغلب دانش دقیقی از سامانه تولید خود داشتند. حرکت به سمت کشاورزی مکانیزه و فشار حاشیه سود منجر به این شد که نیمه دوم قرن بیستم، به میزان زیادی تحت تاثیر اقدامات کشاورزی با میزان تولید متوسط قرار گیرد. پیشرفتهای فناوری در اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم به کشاورزی این امکان را داد که برای تولید محصولات، به سمت مدیریت موضعی مزرعه حرکت کند (یعنی مدیریت در سطحی که قبل از توسعه کشاورزی و قبل از انقلاب صنعتی وجود داشت) و این حرکت به طوری است که با توجه به کارکردهای کشاورزی در سطح گسترده و بزرگ باشد و مقیاس های اقتصادی را نیز در نظر داشته باشد.
1-7 دستگاه نرخ متغیر (VRA) و فناوری نرخ متغیر (VRT) در کتاب کشاورزی هوشمند
دستگاه نرخ متغیر (VRA) فرآیندی است که از نهاده ها با نرخ نوسانی استفاده میکند، و در حالی که ترکیب نهاده ها متغییر است، نیازهای خاص یک منطقه را (هم مکانی و هم زمانی) در سراسر زمین برطرف می کند.
دو فناوری اساسی برای VRA وجود دارد که در زیر مورد بحث قرار گرفته است:
. VRA مبتنی بر نقشه:
یک VRA مبتنی بر نقشه، نرخ برنامه را بر اساس اطلاعات یک نقشه دیجیتالی که به آن «نقشه راهبردی یا تجویزی» نیز میگویند پیکربندی میکند.
با استفاده از دریافت موقعیت زمین از یک گیرنده GPS و یک نقشه راهبردی از نرخ هدف و با حرکت دستگاه در زمین غلظت نهاده های ورودی اصلاح میگردد. مدیریت سطح پوشش منطقه را می توان با ترکیبی از حسگرهای محصول و مدل سازی همزمان انجام داد.
. VRA مبتنی بر حسگر (بدون GPS):
یک VRA مبتنی بر حسگر نیازی به نقشه یا سامانه موقعیت یابی ندارد. حسگرهای روی دستگاه ویژگیهای خاک یا ویژگیهای محصول را «در حین حرکت» اندازهگیری میکنند. بر اساس این جریان مداوم اطلاعات، یک سامانه کنترل، نیازهای ورودی خاک یا گیاهان را محاسبه کرده و اطلاعات را به یک کنترل کننده منتقل می کند که این امر به نوبه خود نهاده را به مکان اندازهگیری شده توسط سنسور تحویل می دهد.
برخی از سامانه های SSCM، با هر دو نوع VRA سازگار هستند تا از مزایای موجود در هر دو روش استفاده کنند.
فناوری نرخ متغیر (VRT) با امکان استفاده بهینه از آب، مواد مغذی، مواد شیمیایی و غیره بر اساس نیازهای مختلف منطقه، به دستیابی به هدف اساسی کشاورزی دقیق کمک می کند. VRT کاربردهای خود را در بسیاری از شیوه های کشاورزی پیدا می کند تا نهاده ها را با نرخی اعمال کند که بستگی به نوع خاک ذکر شده در نقشه خاک ایجاد شده از GIS دارد.
داده هایی که از GIS به دست می آیند را می توان به منظور یافتن اطلاعات ارزشمندی که قادر است به فرآیندهای کنترلی کمک کند تعمیم داد (مانند بذرکاری، کاربرد کود و آفتکش، انتخاب علف کش و دستگاه نرخ متغیر در مکان مناسب و در زمان مناسب). VRT متشکل از ماشین آلات و سامانه هایی برای اعمال میزان مطلوب مواد تولید محصول (آب، کود و آفتکش و غیره) در یک مکان خاص است.
فناوری نرخ متغیر متشکل از تجهیزات مزرعه با توانایی کنترل دقیق میزان استفاده از نهاده های محصول است که می تواند برای مدیریت هر نهاده متفاوت باشد. کاربرد فناوری نرخ متغیر معمولاً شامل کشت، کود، کنترل علف های هرز، کنترل حشرات، جمعیت گیاه و آبیاری می شود.
کتاب کشاورزی هوشمند 3: در VRT، سامانه از کنترلکنندههای نرخ و با هدف تنظیم استفاده از ورودی ها که می تواند به هرشکلی(مایع یا دانه ای) باشد کمک می گیرد. این کنترلکنندههای نرخ میتوانند بر روی سرعت دستگاهی که روی آن نصب میشوند نظارت داشته باشند. بنابراین، نرخ جریان و فشار مواد (در مورد ورودی های مایع) بلافاصله تنظیم می شود. کنترل کننده های نرخ اغلب به عنوان سامانه های مستقل استفاده می شوند.
1-8 پذیرش کشاورزی دقیق هوشمند در کتاب کشاورزی هوشمند
پس از مطالعات قبلی درباره جزئیات مقدماتی کشاورزی دقیق (مفهوم و فناوری های مرتبط با کشاورزی دقیق) حالا وقت آن رسیده تا به اصطلاح مرتبط دیگری که در حال حاضر یکی از پرطرفدارترین موضوعات است، بپردازیم:
«کشاورزی دقیق هوشمند».
صنعت 4.0 یا Industry 4.0، فناوریهای نوظهوری مانند اینترنت اشیاء(IoT)، هوش مصنوعی(AI)، یادگیری ماشین(ML)، یادگیری عمیق(DL)، محاسبات ابری، محاسبات پردازش لبه(Edge-Fog) و سایر موارد را معرفی و همه گیر کرد. این تکنولوژی ها تغییرات شدیدی در کشاورزی ایجاد کردهاند و پتانسیل بالایی برای تأثیر مثبت بر بهره وری و سودآوری بخش کشاورزی دارند.
معرفی سامانه های فیزیکی-مجازی(CPS) به کشاورزی یکی از دلایل اتوماسیون این بخش از صنعت بوده است. اصطلاح «کشاورزی دقیق هوشمند» نتیجه صنعت کشاورزی نسل چهارم (Agriculture 4.0) است (این بخش در فصل هشتم توضیح داده خواهد شد). تقاضای فزاینده بخش کشاورزی در صنعت کشاورزی نسل چهارم با تقویت سامانه های کشاورزی و با کمک سامانه های حسگرهای بیسیم (WSN)، IoT، AI و غیره پاسخ داده می شود.
بنابراین سفر به سوی کشاورزی دقیق هوشمند تسریع و محدودیت ها و مسائل قدیمی در کشاورزی حل شده است زیرا رویکردهای علمی کارآمدتر و در دسترس تر شدند. کشاورزی دقیق هوشمند توانسته است کشاورزی اقتصادی، افزایش بازده و بهره وری، مدیریت موثر و غیره را فراهم کند. همه این تحولات با تحقق IoT و ML در شیوه های کشاورزی به دست آمده است.
-
محصول کتاب کشاورزی هوشمند
برخی از نمونه های کشاورزی دقیق هوشمند شامل موارد زیر است:
سامانه های نظارت هوشمند برای محصولات، آب و هوا، مزرعه، آبیاری، سلامت خاک و غیره.
ماشین آلات کشاورزی هوشمند، ربات های کشاورزی، سامانه آبیاری قطره ای خودکار با انرژی خورشیدی، پهپادهای کشاورزی هوشمند، تولید گلخانه ای هوشمند.
مزایای کشاورزی دقیق هوشمند بسیار زیاد است و نمی توان به تک تک آنها در این بخش اشاره کرد.
در عوض برخی از مزایای عمده کشاورزی دقیق هوشمند عبارتند از:
. تخریب کمتر محیط زیست
. بهبود تولید و بهره وری محصولات زراعی
. کاهش کلی هزینه های تولید
. دانش دقیق در مورد تمام بخش های کشاورزی
. کاهش خطای انسانی
. تلفیق فناوری ها و ارائه بهترین نتایج
. بهبود شیوه های کشاورزی فراتر از محدودیت های انسانی با استفاده از فناوری هایی مانند یادگیری ماشین و یادگیری عمیق
. مدیریت و پیشبینی متعالی
می توانید با مراجعه به صفحات ( کشاورزی هوشمند / باغداری هوشمند / آبزی پروری هوشمند / هواشناسی هوشمند / دامداری هوشمند / سنجش از دور ) از محصولات ما در این بخش دیدن بفرمایید و بیشتر با کشاورزی هوشمند آشنا شوید .
1-8-1 دامنه پذیرش کشاورزی دقیق هوشمند در ایران در کتاب کشاورزی هوشمند
به طور کلی در زمینه کشاورزی دقیق هوشمند دو اصطلاح کشاورزی دقیق نرم و سخت وجود دارد(Soft Precious Agriculture and Hard Precious Agriculture).
کشاورزی دقیق نرم: در «کشاورزی دقیق نرم» عمدتا به جای استفاده از تجزیه و تحلیل آماری علمی از مشاهده بصری محصول و خاک و تصمیم مدیریت بر اساس تجربه و شهود استفاده می گردد.
کشاورزی دقیق سخت: در «کشاورزی دقیق سخت» از تمام فناوری های مدرن مانند GPS، RS و VRT استفاده می گردد و وابستگی شدیدی به تکنولوژی و تجزیه و تحلیل آماری علمی وجود دارد. فناوری های نام برده شده قبلا در بخش 5-1 مورد بحث قرار گرفتند.
موفقیت کشاورزی دقیق در ایران به استفاده متعادل از «کشاورزی دقیق نرم» و «کشاورزی دقیق سخت» نسبت داده می شود. در برخی کشورها، زمین ها مکررا تقسیم شده اند و این مانع اصلی برای مکانیزاسیون کشاورزی در مقیاس بزرگ است. برای قرن ها کشاورزان انواع فناوری «کشاورزی دقیق نرم» را (چه عمدا چه سهوا) به کار می برند اما فقط این بخش از کشاورزی دقیق کافی نیست. در حال حاضر طبق اعلام رسمی سازمان فائو، در سال 2020، ایران با تولید حدود 15 میلیون تن گندم رتبه 12ام تولید این محصول را در جهان به خود اختصاص داده است. این درحالی است که جایگاه اول تا چهارم تولید این محصول به ترتیب متعلق به کشورهای چین، هند، روسیه و امریکا با تولید بیش از 134، 107، 85 و 49 میلیون تن است. از دلالیل موفقیت این کشورها برای تولید بیشتر محصولات کشاورزی استفاده از فناوری های نوظهور و کشاورزی دقیق نرم و سخت همزمان همچنین استفاده از سطح زیرکشت بیشتر می باشد. این امر ثابت می کند که ایران با داشتن فناوری کشاورزی دقیق نرم و سخت توان مقابله تولید محصولات کشاورزی و دستیابی به جایگاه های بالاتر را دارد.
مثال زیر این موضوع را بیشتر نشان می دهد:
میزان مصرف کلی کود در ایران در سال 2019 در مقایسه با کشورهایی مانند چین، مصر و هلند تقریباً 2 تا 5 برابر کمتر است. متوسط مصرف انواع کودها (برچسب عنصر غذایی) در دنیا بیش از 135 کیلوگرم در هکتار بوده و این مقدار در کشور ایران نهایتا 82/84 کیلوگرم میباشد.
مطالعات نشان داده است که در اکثر استان های ایران آزمایش سیستماتیک خاک انجام می شود و کودهای NPK مناسب اعمال می شوند پس سطح بهره وری می تواند 2 تا 3 برابر افزایش یابد.
با این حال، کاربرد ناکافی کود به دلیل نمونه برداری سنتی و پرهزینه خاک همچنان غالب است.
. دامنه: فناوری ارزان نمونه برداری پویا از خاک و تجزیه و تحلیل وضعیت مواد مغذی در مقیاس بزرگ توسط سنجش از دور(RS) سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) در برخی استان ها می تواند معجزه کند.
در مقابل، برخی از کشورها و مزارع دارای مکانیزاسیون مقیاس به همراه مقادیر بالای کودها و آفتکش ها از زمین کشاورزی سوء استفاده می کنند، در این باره می توانید مقاله مرتبط با این موضوع را مطالعه نمایید با نام فرصت ها و چالش ها در کشاورزی هوشمند . استفاده بیش از حد از نهاده های کشاورزی از مشکلات این مزارع است. نشانههای این نوع از کشاورزی، در کاهش منابع طبیعی مشخص می شود که مجموع این موارد، این مزارع را کم و بیش برای «کشاورزی دقیق سخت» مناسب می کنند.
1-8-2 استراتژی پذیرش کشاورزی دقیق در ایران
طراحی استراتژی های پذیرش کاربرد و موفقیت کشاورزی دقیق در ایران تأثیر می گذارد. برنامه ریزی باید با انجام تعداد قابل توجهی آزمایش و تجزیه و تحلیل قبل از اجرای کشاورزی دقیق در کشاورزی ایران انجام شود.
برای ورود به عصر کشاورزی دقیق سه مرحله نیاز است:
. مرحله فعلی: این مرحله اولیه است که شامل آگاهی عمومی از مفهوم کشاورزی دقیق از طریق رسانه ها، کارگاه ها، سمینارها و سایر کانال های مرتبط می باشد. این شامل توسعه نیروی انسانی ماهر و متخصص، مؤسسات مناسب برای کشاورزی دقیق و مدیریت یکنواخت محصول و خاک است.
. مرحله میانی: این مرحله به دنبال یک نمونهبرداری تصادفی لایهای در داخل منطقه است که دقیقاً منطقه مدیریت را در سراسر کشور توصیف میکند و مدلهای رایانهای را با دادههای منطقه خاص تأیید میکند.
. مرحله آینده: در این مرحله مدلهای کامپیوتری برای منطقه خاص با استفاده از سنجش شرایط نهاده های کشاورزی و سنجش و مدیریت های خاص شبیهسازی میشوند که شامل نمونهبرداری و سنجش شبکهای ظریف است.
اخبار و مقالات مهم پرتوتاپ رایان
1-9 تصورات غلط در مورد کشاورزی دقیق
تا زمانی که مفهوم کشاورزی دقیق به طور گسترده پذیرفته شود، هنوز تصورات غلط خاصی در مورد آن وجود خواهد داشت. تعدادی از این موارد ممکن است شامل موارد زیر باشد:
. گاهی اوقات کشاورزی دقیق با نقشه برداری از مزرعه اشتباه گرفته می شود. در واقع، نقشه برداری به سادگی ابزاری است که تنها برای اجرای استراتژی SSCM کشاورزی دقیق مفید است.
. در موارد دیگر، کشاورزی دقیق به عنوان کشاورزی پایدار در نظر گرفته می شود (که کاملاً دقیق نیست). کشاورزی دقیق صرفاً راهی برای کمک به دوام بیشتر کشاورزی است. توسعه SSCM به عنوان شکلی از کشاورزی دقیق تنها به این دلیل بود که قابلیت بهبود بهره وری و سودآوری را داشت.
. اغلب در حوزه محیط زیست،کشاورزی دقیق با SSCM اشتباه گرفته می شود. کشاورزی دقیق به ابزاری برای بررسی های زیست محیطی سامانه های تولید تبدیل شده است اما بررسی زیست محیطی معادل مدیریت زیست محیطی نیست. برای این منظور مقدار زیادی داده در مقیاس خوب توسط سامانه SSCM به دست میآید که میتواند برای ارزیابی خطرات زیستمحیطی در مزرعه مورد استفاده قرار گیرد و در یک طرح کلی مزرعه گنجانده شود تا به استقامت در بلندمدت کمک کند.
. سامانه های هدایت ماشین و هدایت خودکار و اتوماسیون نمونه هایی از ابزارهای مورد استفاده در SSCM هستند و بنابراین نمی توان آنها را به عنوان کشاورزی هوشمند در نظر گرفت.
. کشاورزی هوشمند کاملاً با کشت مرتبط است، اما همچنین می تواند مرتبط با هر سامانه تولید کشاورزی (به عنوان مثال صنایع دامی، شیلات و جنگلداری) باشد که در آن کشاورز یا پرورش دهنده در واقع بدون اینکه شناسایی کاملی از کشاورزی هوشمند داشته باشد از آن استفاده می کند.
1-9-1 موانع پیش روی کشاورزان در پذیرش کشاورزی هوشمند در ایران در کتاب کشاورزی هوشمند
دلایل متعددی وجود دارد که چرا هنوز مانعی در پذیرش کشاورزی دقیق وجود دارد:
. نرخ بالای کم سوادی در میان کشاورزان ایرانی، پذیرش فناوری های کشاورزی دقیق را برای آنها دشوار می کند.
. فناوری های پیشرفته مورد استفاده در کشاورزی هوشمند به دلیل این واقعیت که کشاورزان فوق الذکر آن را مدیریت می کنند، باعث می شود خود کشاورز به یک مانع در استفاده از سامانه کشاورزی دقیق و هوشمند تبدیل شود.
. ابزارهای تصمیم یار به میزان کافی وجود ندارد.
. درک صحیح از عوامل زراعی وجود ندارد.
. ناتوانی در ساده سازی اطلاعات از منابع مختلف که فاکتورهای تاثیر متفاوتی دارند وجود دارد.
. نگاه دولت همیشه به این بخش یارانه ای بوده و وابستگی بیش از حد به نفت و درآمدهای سرشار آن، توجه به بخش کشاورزی را به حداقل رسانیده است.
. هنوز زیرساخت های فناوری و حتی یک پوشش شبکه ای یکپارچه تلفن همراه پایدار در سراسر کشور وجود ندارد و همین امر ریسک استفاده از فناوری های متصل به اینترنت را افزایش می دهد.
. در دهه های اخیر آمار مورد بی مهری زیادی قرار گرفته است. آمارها معمولا بیاهمیت پنداشته می شوند و بر مبنای سنوات گذشته، به صورت تقریبی به آن پرداخته می شود یا اینکه سایه تصمیمات غیر علمی و آمارسازی های دروغین صورت می پذیرد.
. دیتاست و دیتابیس جامع که همانا زیرساخت اصلی هوشمندسازی کشاورزی است، در ایران وجود ندارد و نبود داده کار را برای هوشمندسازی سخت کرده و روند نفوذ آن را باکندی فراوان مواجه کرده است.
در این باره می توانید از مقاله مرتبط چرخه کشاورزی هوشمند بازدید بفرمایید .
1-9-2 وضعیت فعلی کشاورزی دقیق در ایران در کتاب کشاورزی هوشمند
آنچه مشهود است کشاورزی دقیق هنوز در ایران جایگاه مناسبی را به خود اختصاص نداده است. از عوامل اصلی و موثر بر هوشمندسازی کشاورزی می توان به چهار بخش مهم اشاره کرد:
. دولت
. بهره برداران
. دانشگاه ها و موسسات تحقیقاتی
. شرکت های خصوصی دانش بنیان، اتحادیه ها و تشکل های صنفی
هرکدام از این بخش ها، نقش ها و مسئولیت های خاص خود را در ایران برای تحول کشاورزی هوشمند یا تحول دیجیتال کشاورزی بازی می کنند.
نقش ها و وظایف این بخش ها به ترتیب به صورت زیر تعریف می گردد:
. دولت:
دولت نقش ترویج، سامانگری و ایجاد بسترها و زیرساخت های فناورانه، فرهنگی و علمی را بر عهده دارد.
. بهره برداران:
بهره بردارن می توانند با سرمایه گذاری مناسب در حوزه هوشمند سازی کشاورزی، ضمن کاهش هزینه های سرمایه گذاری خود، به ارتقا کیفیت محصول، در نتیجه سلامت عمومی جامعه، همچنین کاهش تهدیدهای مدیریت خطای انسانی و هزینه های تولید بپردازند.
. موسسات تحقیقاتی و دانشگاهی:
این موسسات وظیفه تولید علم و ارتقا سطح دانش آکادمیک و همچنین تبدیل روش های سنتی به الگوریتم ها و متدهای روز را برعهده دارند.
. شرکت های خصوصی دانش بنیان، اتحادیه ها و تشکل های صنفی:
این اصناف می بایست با اجرای پروژه های صادقانه و مسئولانه سرمایه گذاری مناسبی را در این حوزه انجام دهند. همچنین با استفاده از تمام ظرفیت علمی و فعالیت های چند رشته ای و همگرا، در رشته های مختلف علوم کشاورزی ضمن بومی سازی دانش به ارتقا آن یاری رسانند. همچنین پروژه های هوشمندسازی کشاورزی را متناسب با اقلیم ایران و شرایط خاص آب و هوایی کشور طراحی و تولید نمایند.
عمده ترین مشکل عدم پیشرفت کشاورزی دقیق هوشمند در ایران ورود هر یک از بخش های چهارگانه به نقش ها و مسئولیت های دیگر بخش ها بوده است. از طرف دیگر بی توجهی یا کم توجهی به نقش و مسئولیت هر یک از بخش ها و عدم تشکیل اتاق های فکر چهارگانه با حضور کلیه این نهادها، یکی دیگر از عوامل عدم نفوذ فناوری و حضور فناوری های نو در صنعت کشاورزی ایران بوده است.
به عنوان مثال دولت در نقش مجری، بهره برداران در نقش سامان گران و شرایط گذار و شرکت های تحقیقاتی در نقش بهره بردار عمل کردند. این آشفتگی، سطح پذیرش وسطح نفوذ فناوری در ایران را کاهش داده است. برای رفع این مشکل می توان با ایجاد نقشه راه مدون و ساختارمند ضمن اصلاح ساختار موجود و کمک به هر یک از بخش ها برای بازگشت به حدود مرزی خود، سرعت اجرای فناوری را در کشور توسعه داد. همچنین می توان به صادرات خدمات فنی و مهندسی در ضمینه هوشمندسازی کشاورزی، ارزآوری، افزایش شاخص رقابت پذیری اقتصادی، تغییر جایگاه و جایگاه سازی ایران به عنوان یک کشور پیشرو در این حوزه اقدام نمود.
1-9-3 وضعیت کشاورزی دقیق در برخی از کشورهای در حال توسعه در کتاب کشاورزی هوشمند
وضعیت کشورها بسته به محدودیت و پارامترهای حیاتی توسعه کشاورزی پایدار متفاوت است. تغییر در عوامل اجتماعی-اقتصادی برخی از کشورهای در حال توسعه، زمینه های جدیدی را برای کشاورزی دقیق ایجاد می کند.
جمعیت شهری جهان در طول قرن بیستم به ده برابر افزایش یافته است و بیشتر آن مربوط به کشورهای کم درآمد و متوسط است. نمونه هایی از کشورهای در حال توسعه که اخیرا برخی از مؤلفه های کتاب کشاورزی هوشمند و کشاورزی دقیق را پذیرفته اند، آرژانتین، برزیل، چین، هند و مالزی هستند. کشورهای دیگر کشاورزی دقیق را در برخی از مزارع تحقیقاتی راه اندازی کرده اند، اما به طور کلی، درصد پذیرش هنوز نسبتا محدود است. حرکت به سمت نوآوری با دقت و توجه کافی به شناسایی روش های پذیرش بیشتر کمک می کند. همچنین سعی می کند تحقیقات را در جهت خاصی متمرکز کند. بنابراین نیاز به بررسی کامل وضعیت کشاورزی دقیق در کشورهای در حال توسعه وجود دارد.
برای مطالعه مقاله مرتبط کشاورزی شهری هوشمند و مزایا و کاربرد آن، می توانید از طریق این لینک وارد شوید .
جدول 3-1 استراتژیهای رایج پذیرش کشاورزی دقیق برای کشورهای در حال توسعه توسط P. Mondal و M. Basu را نشان می دهد:
1-10 نتیجه
معرفی کتاب کشاورزی هوشمند 3 و مقاله کشاورزی هوشمند و کشاورزی دقیق نشانه آغاز یک دوره انقلابی در کشاورزی است که از فناوری، برای بهره مندی از حداکثر بهره وری استفاده می کند. کشاورزی دقیق بر روی تغییرات یک منطقه خاص در این زمینه تمرکز می کند تا به همه نگرانی ها به طور دقیق رسیدگی کند. فناوری هایی مانند GIS، GPS، ماهواره ها، سامانه های RS، حسگرها و غیره به طور گسترده برای دستیابی به اهداف کشاورزی دقیق استفاده شده اند.
تولید، بهره وری و سودآوری در مقایسه با کشاورزی سنتی ارتقا یافته است. علاوه بر این، مدیریت بهتر از طریق کشاورزی دقیق در مقاله کشاورزی هوشمند به دست آمده است. به عبارت سادهتر، کشاورزی دقیق از اطلاعات و فناوریها برای دستیابی به استراتژیهای مدیریت مؤثر استفاده میکند. درک این نکته مهم است که کشاورزی دقیق رویه ای است که باعث می شود کشاورزی پایدارتر شود و مدیریت موضعی در تولید محصولات کشاورزی یا SSCM، تنها نوعی از کشاورزی دقیق است. به طور خلاصه، کشاورزی دقیق کاملاً در مورد بهینهسازی ورودیها به منظور دستیابی به حداکثر نتیجه، و مطابق با تغییرات درمحل مزرعه است.
برای مطالعه بخش یک و دو مقاله کتاب کشاورزی هوشمند، می توانید با کلیک کردن روی این لینک اقدام نمایید :
/کتاب-کشاورزی-هوشمند-2/ کتاب کشاورزی هوشمند 1
بازنشر داده شده از کتاب کشاورزی هوشمند، تالیف آقای دکتر حمید بهنگار مدیر عامل شرکت دانش بنیان پرتوتاپ رایان تولید کننده سامانه ها و پلتفرم های کشاورزی هوشمند .